مادر

عجب مادر، عجب مادر، عجب گنج گرانی تو

مقام و رتبه بالایی، در اوج آسمانی تو

تنم افتاده در خاکت، سر و جان بوسه بر پایت

زپایت تا فلک برجی، به برج کهکشانی تو

همی دانم مرامی تو، و هم عشق تمامی تو

تن شمعت بسوزانی، چو شمع جانفشانی تو

ز رنج خود تو مهجوری، به درد من تو اندوهی

به اندوه غم زردم، چو برگی در خزانی تو

 به چشمان پر از خونت، دلت خون جگر خورده

ز خون سرخ دل خوردن، چو یاقوت گرانی تو

به روز سخت و دشوارت، تو ملکی را بگردانی

که در هرملک گردانی، درخشان بی گمانی تو

نوشتی خوش خط و خوانا ، مرا بخشیده ای جانا

چه خوش باشد ز خشنودی، مرا بخشوده خوانی تو

خجالت دارم از عرضم، عرق دارد سر سردم

توبگذر، من چه بد کردم ، زلطفت جاودانی تو